پارسینه-گروه اجتماعی: آسیبشناسی اجتماعی زنان همواره یکی از معضلات اصلی کشور بوده است. از قدیم الایام تاکنون، از اعتیاد گرفته تا زندگی در خانههای مجردی و روسپیگری زنان همیشه پشت غبار مصلحتاندیشی پنهان شده و شاید هم برای شکسته نشدن حرمتها در جامعه همواره آمار درستی از زنان بزهکار در دست نیست. اما در میان این قحطی آمار سال گذشته بود که مدیر کل امور آسیبدیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به کاهش متوسط سن زنان تن فروش در کشور، گفت: در چند سال اخیر سن این زنان همواره با کاهش مواجه بوده است و در سال 89 تا 90 نیز میانگین سنی این زنان یک سال کاهش یافته است.
دکتر حبیب الله مسعودی فرید همچنین اعلام کرد : بر اساس آمارهای مراکز بازپروری سازمان بهزیستی 10 تا 12 درصد زنان خیابانی متاهل هستند و اغلب آنان در سنین ابتدای جوانی 20 تا 29 سال قرار دارند، البته آمار مراکز بازپروری سازمان بهزیستی با آمارهای جامعه متفاوت است.
احمدرضا رادان جاشین فرمانده نیروی انتظامی نیز در خرداد ماه سال 90 تلویحا از توانایی کشور در ایجاد اشتغال برای 400-500 زن خیابانی خبر داد، اما نگفت که آیا تعداد زنان خیابانی، محدود به همین عدد 500 نفر است یا خیر؟
حالا نیز در جدید ترین آمار درباره آسیب
شناسی زنان، معاون خدمات اجتماعی سازمان رفاه و مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران،
با اشاره به کاهش سن زنان کارتنخواب در پایتخت گفته که سن زنان کارتن خواب به 17
سال رسیده است. رضا جهانگیریفرد با بیان اینکه اطلاع دقیقی از سن دقیق زنان کارتنخواب
در شهر تهران در دست ندارم،تصریح کرده: هماکنون در شهر خانوادهای به همراه
فرزندان خود بیخانمان هستند آیا میتوان استنباط کرد سن بیخانمانی به کودکان
رسیده است. وی با تاکید بر اینکه به طور کلی میانگین سنی زنان کارتنخواب کاهش
یافته است، ادامه داده: زمانی در هشت سال گذشته عمده آمار زنان بیخانمان و کارتنخواب
شهر تهران به زنان سالمند تعلق داشت اما این روزها شاهد حضور زنان جوان هستیم.
معاون خدمات اجتماعی سازمان رفاه و
مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران با بیان اینکه علت اصلی افزایش تعداد کارتنخوابهای
زن در شهر تهران اعتیاد است، همچنین گفته: زنان زودتر از مردان در برابر اعتیاد
ضربه میخورند و از خانواده طرد میشوند از این رو در هر سن و سالی به بیخانمانی
مبتلا میشوند. این آمار در حالی ارائه می شود که بدون شک کارتن خوابی زنان جوان
افزایش روسپیگری و فحشا را به دنبال خواهد داشت.آسیبی که همواره مسئولین از آن
فرار کرده اند و هرگز به طور جدی به آن پرداخته نشده است.
در هر حال، طبق آمارهای سال 90، «فقر» مهمترین عامل و «تعارضات خانوادگی» دومین عامل موثر در بروز پدیده زنان خیابانی است، اما آنچه در این میان حایز اهمیت است این است که این زنان حاضر در مراکز سازمان بهزیستی، معرف تمام زنان خیابانی نیستند، چرا که اغلب از طریق مراجع قضایی و انتظامی و به اجبار به سازمان بهزیستی معرفی میشوند و به این ترتیب هرگز آمار درستی از تعداد این زنان در دست نیست و به طبع شناسایی و حل مشکلات آنها نیز دور از دسترس است و باید هر چه سریع تر تابوی آماری آسیب شناسی زنان بشکندتا شاید بتوان مشکلات آنها را برای بهبود حال جامعه حل کرد.
مطالب فوق برگرفته از پایگاه تحلیلی خبری پارسینه ، با کد خبر ۱۶۴۹۰۰ ، مورخ 16.8.1392 می باشد. آدرس سایت اخذ اطلاعات: http://www.parsineh.com
نظر وبلاگ در خصوص مطالب فوق(وبلاگ قصد توهین یا هجمه بر هیچ فرد ، گروه و یا سازمانی را نداشته و حق سازمان بهزیستی و هر ذی نفع دیگری برای ارسال جوابیه و ارایه هرگونه توضیح مستند با در نظر گیری قوانین و رعایت اصول اخلاقی محفوظ است):
فقط و فقط دوست داریم بدانیم که سازمان بهزیستی در این خصوص چه وظایفی داشته و چه اقداماتی انجام داده است. فقط همین؟؟؟.
دختران شهر/ به روستا فکر می کنند/ دختران روستا/ در آرزوی شهر می میرند/ مردان کوچک/ به آسایش مردان بزرگ فکر می کنند/ مردان بزرگ/ در آرزوی آرامش مردان کوچک/ می میرند / کدام پل در کجای جهان/ شکسته است/که هیچ کس به خانه اش نمی رسد. گروس عبدالملکیان
یا علی